Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

feel angry

  • 1 dar cólera

    • feel angry
    • feel angry about
    • get angry
    • infringer
    • infuriating
    • make an unexpected visit to
    • make another try
    • make off with everything
    • make one feel

    Diccionario Técnico Español-Inglés > dar cólera

  • 2 dar rabia

    • feel angry
    • feel angry about
    • feel very angry about
    • make love with
    • make malleable

    Diccionario Técnico Español-Inglés > dar rabia

  • 3 bersengit-sengitan

    feel angry at each other

    Indonesia-Inggris kamus > bersengit-sengitan

  • 4 darse cólera por

    • feel angry about

    Diccionario Técnico Español-Inglés > darse cólera por

  • 5 dar rabia

    v.
    1 to feel very angry about, to feel angry about.
    Me da rabia su comportamiento I feel very angry about his behavior.
    Me da rabia I feel angry.
    2 to make mad.
    Su actitud le da rabia a Ricardo His attitude makes Richard mad.
    * * *
    to make furious
    * * *
    (v.) = incense, gall, peeve
    Ex. She was very incensed about what she believed was an ignorant remark he made during a sales call.
    Ex. It was the American attitude of superiority that galled them the most.
    Ex. Things like talking over the performances and cutting to commercials in the middle of performances were really peaving the people who watched.
    * * *
    (v.) = incense, gall, peeve

    Ex: She was very incensed about what she believed was an ignorant remark he made during a sales call.

    Ex: It was the American attitude of superiority that galled them the most.
    Ex: Things like talking over the performances and cutting to commercials in the middle of performances were really peaving the people who watched.

    Spanish-English dictionary > dar rabia

  • 6 éprouver

    éprouver [epʀuve]
    ➭ TABLE 1 transitive verb
       a. [+ sensation, sentiment] to feel
       b. [+ perte] to suffer ; [+ difficultés] to meet with
       c. [+ personne] to test
       d. (formal) ( = affliger) to afflict
    * * *
    epʀuve
    1) ( ressentir) to feel [regret, amour]; to have [sensation, doute, difficulté]
    2) ( tester) to test
    3) ( toucher) [décès, événement] to distress; [épidémie, tempête, crise] to hit
    * * *
    epʀuve vt
    1) (= tester) to test, (= mettre à l'épreuve) to put to the test
    2) (= marquer, faire souffrir) to afflict, to distress
    3) (= ressentir) to feel
    * * *
    éprouver verb table: aimer vtr
    1 ( ressentir) to feel [regret, désir, amour]; to have [sensation, doute, difficulté]; éprouver une gêne à faire to feel embarrassed to do; éprouver le besoin/désir de faire to feel the need/a desire to do; éprouver de la colère contre qn to feel angry with sb; éprouver des difficultés à faire to have difficulties in doing; je n'éprouve aucune sympathie pour lui I thoroughly dislike him; éprouver de la jalousie to be jealous; éprouver une sensation de froid to feel cold; éprouver un sentiment d'abandon/d'impuissance to feel abandoned/powerless; éprouver du plaisir ( sexuellement) to experience pleasure; éprouver du plaisir à faire to get pleasure out of doing; j'éprouve toujours autant de plaisir à t'écrire I still enjoy writing to you;
    2 ( mettre à l'épreuve) to test [personne, sentiment, matériel, théorie, méthode]; avoir recours à une technique éprouvée to resort to a tried and tested technique;
    3 ( toucher) [décès, événement] to distress [personne]; [épidémie, tempête, crise] to hit [population, région]; le sud du pays a été sévèrement éprouvé par les incendies/la crise the south of the country has been badly hit ou affected by fires/the crisis; l'enfant a été très éprouvé par ce qu'il a vu the child was very distressed by what he saw.
    [epruve] verbe transitif
    1. [ressentir - douleur, haine] to feel, to experience
    éprouver une grande honte/déception to feel deeply ashamed/disappointed
    2. [tester - procédé] to try ou to test (out) ; [ - courage, personne] to test
    éprouver la patience de quelqu'un to try somebody's patience, to put somebody's patience to the test
    3. [subir - pertes] to suffer, to sustain
    4. [faire souffrir] to try, to test

    Dictionnaire Français-Anglais > éprouver

  • 7 dar cólera

    v.
    1 to feel angry about, to get angry about.
    Le da cólera la impuntualidad He gets angry about impunctuality.
    Me da cólera cuando llora I get angry when she cries.
    2 to make angry, to infuriate.
    La irresponsabilidad le da cólera a Ricardo Irresponsibility makes Richard angry
    3 to make one angry.
    Da cólera It makes one angry.
    4 to make one angry to.
    Da cólera limpiar su desorden It makes one angry to clean up her mess.
    5 to get angry to.
    Me da cólera verlo así I get angry to see him like this.

    Spanish-English dictionary > dar cólera

  • 8 сердитый

    прил.
    1. angry; 2. cross
    Английские эквиваленты в отличие от русского слова сердитый уточняют по отношению к кому или чему выражен гнев.
    1. angry — сердитый, злой, разгневанный: to look angry см.выглядеть сердитым/иметь сердитый вид; to be/to feel angry — сердиться; to be angry with smb — сердиться на кого-либо; to be angry at smth — сердиться на что-либо; to make smb angry — сердить кого-либо/рассердить кого-либо He is very angry with me at my having losl his book. — Он очень сердится на меня за то, что я потеряла его книгу. Don't be angry with him, it is not his fault. — He сердись на него, это ведь не его вина. Состояние to be angry ассоциируется с горячностью и внезапностью, что находит отражение в ряде сочетаний, передающих разную степень раздражения и гнева. Все нижеприведенные сочетания, однако, более эмоционально передают рассерженность, чем нейтральное to be angry: There followed another outburst of anger. — Затем последовала еще одна вспышка гнева. When she told him about it he nearly exploded. — Он чуть не взорвался, когда она ему об этом сказала. Alice often flares up over nothing. — Алиса часто может вспылить из-за нустика./Алиса часто может взвиться из-за пустяка. She burned with indignation. — Она кипела от негодования. Не has a furious temper. — У него горячий нрав. Не is a hot-tempered young man. — Он вспыльчивый молодой человек. Their parents were having a heated argument about where to go. — Их родители почти ссорились, обсуждая, куда бы им поехать. They were having a blazing/flaming row. — Они скандалили так, что искры летели. It makes my blood boil. — У меня от этого кровь закипаает. I lost my cool. — Я потерял спокойствие./Я потерял хладнокровие. Не was getting very hot under the collar. — Он очень горячился. He flew up at her. — Он набросился на нее. It was an explosive situation and he could not contain his anger any longer. — Ситуация была взрывоопасной, он не мог больше сдерживать свой гнев. Не erupted at the meeting. — Он взорвался на собрании.
    2. cross — сердитый ( употребляется обычно детьми или по отношению к детям): The neighbours got cross with us every time we put on loud music. — Соседи всегда сердились, когда мы заводили громкую музыку. I am cross with her for lying. — Я сержусь на нее за ложь.

    Русско-английский объяснительный словарь > сердитый

  • 9 dar coraje

    v.
    1 to be a cause of anger, to annoy.
    Su desfachatez da coraje His audacity is a cause of anger.
    2 to encourage, to give encouragement, to give encouragement to.
    Su buen amigo le dio coraje a Ricardo His good friend encouraged Richard.
    3 to get angry.
    Me da coraje I get angry.
    4 to get angry about, to feel angry about.
    Nos da coraje su impertinencia We get angry about his impertinence.
    5 to make one angry.
    Da coraje It makes one angry.
    6 to get angry to.
    Me da coraje verte ser infiel I get angry to see you be unfaithful.
    * * *
    familiar to infuriate, make furious
    * * *
    (v.) = peeve
    Ex. Things like talking over the performances and cutting to commercials in the middle of performances were really peaving the people who watched.
    * * *
    (v.) = peeve

    Ex: Things like talking over the performances and cutting to commercials in the middle of performances were really peaving the people who watched.

    Spanish-English dictionary > dar coraje

  • 10 сердиться

    1) General subject: anger, be angry with (на кого-л.), be in a pet, be in a tiff, be in passion, be out of temper (на кого-л.), be vexed with (на кого-л.), bite thumbs, bristle, fume, get angry, have a grouse against (на кого-л.), sulk, sulk with (на кого-л.), the contract is still up in the air, tiff, to be angry, to be angry with (smb.) (на кого-л.), to be angry with (smb.) (на кого-л.), to be cross with (smb.) (на кого-л.), to be in a passion, to be in a tiff, to be in passion, to be out of temper (на кого-л.), to be up in the air, to be vexed with (smb.) (на кого-л.), be angry, blow top, boil, look black at (на кого-л.)
    2) Colloquial: (на кого-л.) get on (one's) case, take on
    3) Rare: aggranoy
    4) Australian slang: do( one's) nana
    5) Jargon: take( someone; something) on, get the spike, have one's back up, bug (на кого-то), put out
    6) Makarov: be cross with (на кого-л.), be up in the air, look black at (smb.) (на кого-л.), look black upon (smb.) (на кого-л.), snarl, feel angry
    7) West Indies: brindle
    8) Idiomatic expression: get your knickers in a twist.

    Универсальный русско-английский словарь > сердиться

  • 11 KUNNA

    * * *
    (kann, kunna, kunnat), v.
    1) to know, understand (þú kannt margt þat er eigi kunnu aðrir menn);
    2) to know (by memory);
    ljóð ek þau kann, er kannat þjóðans kona, I know songs, such as no king’s daughter knows;
    3) to know a person;
    unni honum hverr maðr, er hann (acc.) kunni, every man that knew him loved him;
    4) spec. phrases;
    kunna hóf at um e-t, kunna hóf sitt, to know the proper mean, to behave with moderation;
    uxarnir kunnu þó heim, the oxen found their way home;
    kunna enga mannraun to have no experience of men;
    kunna e-m þökk, aufusu, to be thankful, obliged to one;
    5) kunna sik, to know oneself (sá er svinnr, er sik kann); to behave well (G. kveðst mundu meiða hann, ef hann kynni sik eigi);
    6) kunna sér e-t, to understand, have clear knowledge of (something as concerning oneself or touching one’s own interest);
    kunna sér margt, to be skilled in many things;
    kunna fyrir sér = kunna sér; also ellipt. know how to conduct oneself;
    7) with dat. to know;
    ek kan skapi Gunnhildar, I know Gunhild’s temper;
    8) kunna e-n e-s or um e-t, to blame a person for a thing (eigi hugða ek, at hann mætti mik þessa kunna);
    eigi er hann um þat at kunna, he is not to be blamed for it;
    Eyjúlfr lézt því nafni mundu vel kunna, E. said he should be well pleased with that name;
    10) to be able, with infin.;
    þú skalt eigi kunna frá tíðindum at segja, thou shalt not escape to tell the tale;
    11) to chance, happen;
    hvar sem þik kann at at bera, wheresoever thou may happen to arrive.
    * * *
    pres. (in pret. form) kann, kannt (kanntú), kann; pl. kunnum, kunnut, kunnu (mod. kunnum, kunnit, kunna); pret. kunni; subj. kynni; imperat. kunn; part. neut. kunnat; the pres. infin. kunnu for kunna is obsolete, whereas a pret. infin. kunnu, potuisse, occurs, Ísldr. 9: with neg. suff. kann-at, Hm. 147; kann-k-a ek, I know not, Skálda (Thorodd) 167, Hallfred; see Gramm. p. xxiii: [Ulf. kunnan = γιγνώσκειν, εἰδέναι; A. S. and Hel. cunnan; O. H. G. kunnan; in these old languages, the two senses of knowing how to do and being able to do are expressed by the same form, and this remains in Dan. kunde, Swed. kunna: in others, a distinction is made: Old Engl. and Scot. ken, know and can; Germ. kennen and können.]
    A. To know, understand, of art, skill, knowledge, with acc.; hann þóttisk rísta henni manrúnar, en hann kunni þat eigi, Eg. 587; hann kunni margar tungur, Fms. xi. 326; þú kannt mart þat er eigi kunnu aðrir menn, v. 236; k. seið, Vsp. 25; Hann ræddi, ef hann kynni nafn Guðs it hæsta—Kann ek nökkurt nafn Guðs,—Þykkja mér slíkt eigi prestar er eigi kunna it hæsta nafn Guds—Kanntú nafnit?—Ek veit þann mann er kunna mun, … Nefn þú þá ef þú kannt! … Guð veit at ek vilda gjarna kunna, Bs. i. 421; engi skal sá vera hér með oss er eigi kunni nökkurs-konar list eðr kunnandi, Edda 31; ekki kann ek í skáldskap, Fms. vii. 60; kannt þú nakkvat í lögum?—Kunna þótta ek norðr þar, Nj. 33; at þetta væri at vísu lög þótt fáir kynni, 237; ek kann lítt til laga, 31: of sports, kunna á skíðum, Fms. i. 9; k. við skíð ok boga, Ó. H. 71; k. við buklara, Sturl. ii. 44; kunna á bók, to know by book, know how to read, Mar.
    2. to know by memory; kunna menn enn kvæði þeirra, Hkr. (pref.); hví kveðr þú flokka eina, kanntú ok engar drápur?—Eigi kann ek drápurnar færi en flokkana, Fms. vi. 391; ljóð ek þau kann, er kannat þjóðans son, Hm. 147 sqq.; þat kann ek it áttjánda, er ek æva kennig, 164; en Konr ungr kunni rúnar, Rm. 40, 42; kunna betr, id., Vkv. 26; kunna utan-bókar, to know without book, know by heart; hón kunni þær allar (Spurningar) vel, nema Sjötta kapitulann, … Sigríðr kunni allar Úlfars-rímur, Piltr og Stúlka 23.
    3. to know a person, a face; synir Heli vóru úsiðugir ok kunnu eigi Guð Dróttinn, Stj. 429; ek kann þann mann, 460; ok unni honum hverr maðr er hann (acc.) kunni, every man that knew him loved him, Hkr. i. 121; kann kvaðsk eigi k. þá ok eigi hirða hverir vóru, Barl. 36; þik kann ek fullgerva, I know thee well enough, Ls. 30; góða menn þá er ek görva kunna, Hbl. 7; kunna ek báða Brodd ok Hörvi, Hdl. 24; hverr er kunni (mik), Helr. 7; hvars menn eðli okkart k., 3: to know, of the character, hann kvað þá k. sik úgörla, er þeir veittu honum átölur, því at ek hefi dregit yðr undan dauða, segir hann, Ld. 282; ek kann hvárn-tveggja ykkarn konungs, Fms. vi. 100.
    4. spec. phrases; kunna góða stilling á e-u, hversu góða stilling hann kunni á herstjórninni, how skilful he was in military things, Fms. i. 98; k. hóf at um e-t, to know one’s measure in respect of a thing, to behave with moderation, Finnb. 356; Þorvaldr kvað hana ekki hóf at kunna, Ld. 134; allt kann sá er hófit kann, Gísl. 27; ef Griss kynni hóf sitt, Sd. 139; Klaufi, Klaufi, kunn þú hóf þitt? id.; kunna sér margt, to be skilled in many things; hón var væn kona, ok kunni sér allt vel, Dropl. 7, 35; hann kunni enga leið, he knew no road, Eg. 149; þeir munu eigi k. leiðina, Fs. 105: absol., uxarnir kunnu þó heim, found their way home, Dropl. 8; k. skyn e-s, to know all about …; hann kunni allra skyn í borginni, Fms. vi. 410; Ása ok Álfa ek kann allra skil, Hm. 160; k. önga mannraun, to have no experience of men, Fms. vi. 53; ek kann skap þitt at því, at …, Sturl. i. 30.
    II. metaph. usages; kunna e-m þökk, to be thankful, obliged to one, Fms. xi. 29, 32; at hann kynni þess mikla þökk ok aufusu, Eg. 521; veizla er yðr búin, kann ek yðr mikla þökk at þér þiggit, Fms. vi. 277; k. e-m úþökk fyrir e-t, v. 14; k. sér þörf til e-s, to feel the want of a thing; ef bóndi kann þess þörf, if he knows the need of it, Grág. i. 152; at hann leggi fram vöruna svá sem þú kannt þér þörf til, Ld. 70.
    2. kunna sik, to know oneself; sá er svinnr er sik kann, he is a wise man who knows himself, a saying, Hrafn. 10: to behave, Grímr kveðsk mundu meiða hann ef hann kynni sik eigi, Eg. 189; ok vita ef þeir kunni sik þá görr meir, Stj. 264; k. sik ílla, to be naughty, Bjarn.
    3. kunna sér, kunna munda ek mér þat ( I should know how to do that) ef ek hefða víg vegit, Gísl. 143; gá þess, ok kunn þér (take heed, learn!) at varask annars vígkæni, Sks. 383; er Þorólfr svá viti borinn, at hann mundi k. sér ( have sense enough) at vera eigi fyrir liði yðru, Eg. 134; kunni hann sér þann hagnað at girnask ekki Svía-konungs veldi, Ó. H. 57; en kunnit yðr engi forráð eðr fyrirhyggju þegar er ér komit í nokkurn vanda, 67.
    III. denoting feeling, to feel angry or pleased; kunna e-n e-s, to be angry with a person for a thing; þá bað Þórir konung, at hann skyldi eigi fyrirkunna hann þess at hann hafði Egil með sér um vetrinn, Eg. ch. 48; eigi vil ek fyrirkunna þik þessa orða, þvíat þú veizt eigi hvat varask skal, Ó. H. 57; eigi hugða ek at hann mætti mik þessa k., þvíat eigi drap ek son hans, Hrafn. 16; kveðr þeir eigi sik einskis at k., Ísl. ii. 314; kunnit mik eigi þess er ek mun mæla, Fbr. 116; spurði hvers hón kynni arfa-sátuna, Nj. 194, v. l.
    2. with prep.; kunna e-n um e-t, id.; eigi er hann um þat at kunna, Fs. 38; eigi munu þér kunna mik um þetta, Fms. i. 175; ekki áttú hann um þat at kunna, vi. 223; ef hertogi vill þik nokkut um þetta kunna, xi. 323; hón kunni hana mjök um áleitni þá, er …, Bs. i. 340.
    IV. with dat. to know; þeir er menn kunnu eigi hér máli eða tungu við, Grág. i. 224; ef lögsögumaðr kann þar eigi mönnum fyrir í þá sveit, i. 10 B; kunni hann náliga manns máli, Fas. ii. 443; hann kann eigi lítilmensku várri, Bjarn. 54; kann þjóð kerski minni, Ó. H. (in a verse); ek kann skapi Gunnhildar, I know Gunhilda’s temper, Nj. 5; kann ek glensyrðum yðrum Gautanna, Fas. iii. 80; ek kann ráðum Gunnhildar en kappi Egils, Eg. 257; ek kann skapi Hrafnkels, at hann mun ekki göra oss, ef hann náir þér eigi, Hrafn. 27: eigi kanntú góðgirnd (dat.) föður várs, ef hann hefir honum eigi undan skotið, Fs. 38.
    2. to be pleased with a thing or not; munda ek kunna því, at vér hefðim manna-lát mikit, ef …, Eg. 585; Eyjúlfr lézk því nafni mundu vel kunna, E. said be should be well pleased with that name, Glúm. 328; verðr hváru-tveggju at kunna, one must take one or other of the two, Ó. H. 52; vit munum því ílla k. ef þú veitir okkr eigi þat er vit beiðum, Eb. 114; hann kunni því stórílla ok hljóp í brott, Hkr. i. 36; munu synir Njáls ílla k. víginu, Nj. 64; Njáll kunni ílla láti Gunnars, 117; Ingi konungr kunni þessu svá ílla at hann grét sem barn, Fms. vii. 273; andaðisk hann, Guðríðr kona hans kunni því lítt, Fb. i. 543; til þess at hón kunni því betr andláti mínu, id.; ílla munu þeir k. höggum er heiman hafa hlaupit frá kirnu-askinum, Fms. viii. 350.
    3. with prep.; kann ek ekki við því at yðr þykki sumt ofjarl en sumt ekki at manni, I do not care for what you call …, Fms. vi. 53; kannka ek mart við veifanar-orði manna, I take no notice of idle rumours, Hallfred; hence the mod. phrase, kunna við e-ð, to be pleased with; eg kann ekki við það, I do not like it; kunna vel, ílla við sik, to feel happy, unhappy in a place or condition; eg kann vel við mig þar, I like the place.
    B. To be able, Lat. posse, (in Engl., can, pret. could, has ceased to be used except in the finite moods), with infin.; the senses often run one into the other, but the use of the infinitive shews that the sense can is at least partly implied; þá mælti konungr, ertu skáldit?—Hann sagði, kann ek yrkja, I know I can make verses, Hkr. i. 288; hann kunni görr veðr at sjá en aðrir inenn, Eb. 150; þá hluti er þeir kunna honum til at segja, 112; freista hvat hann kynni segja honum, Hkr. i. 228: hón sagði hann eigi k. at þiggja sóma sinn, Fs. 131; hugsit um hvar þann mann kann fá, where that man can be had, Stj. 460; svá hygginn at hann kunni fyrir sökum ráða, Grág. ii. 75; hvárt kanntú mér höll smíða? 656 B. 8; þeir er mildlega kunnu stýra Guðs hjörð, Hom. 37; kanntú nökkut yrkja? Fms. vi. 361; kunna eigi at mæla, he could not speak, Ld. 30; mikil tíðendi kannþú (= kannt þú) at segja af himnum, Edda 12; þú skalt eigi kunna frá tíðindum at segja, thou shalt not be able to tell the tidings, shall not escape with life, Nj. 8; um þá hluti er ek kann görr at sjá en þér, Ld. 186; ekki kann biskup görr at sjá mann á velli en ek, Fms. ii. 173.
    II. to chance, happen; ef Björn faðir þeirra kann fyrr andask, if B. should happen to die first, Dipl. v. 3; hvar sem þik kann at bera, wheresoever thou may happen to arrive, Fms. iv. 176; ef nokkut kann þat til at bera á þinni æfi, Gísl. 25; ef hann kann lengr at dveljask í brottu, D. N. v. 43; ok hón kann af þessum heimi brott at fara, iii. 137.
    C. Recipr. to know one another; þeir kunnusk, Mork. 106.
    2. part. kunnandi, cunning, knowing, learned, with gen.; veit ek at þú ert margs kunnandi, 655 xix. 3; hón var margs kunnandi, Fs. 73; Gyða var marg-kunnandi á fyrnsku ok fróðleik, 131.

    Íslensk-ensk orðabók > KUNNA

  • 12 poczu|ć

    pf vt 1. (odebrać zmysłami) to feel; (węchem) to smell
    - poczułem zapach spalenizny I smelt something burning
    - poczuł w ustach gorzki smak he tasted a bitter taste in his mouth
    - poczułem przejmujący chłód I felt the piercing cold
    - poczuła, że czyjeś ręce unoszą ją do góry she felt someone’s hands lifting her from the ground czuć
    2. (doświadczyć uczucia) to feel
    - poczuć gniew/radość/ulgę to feel angry/happy/relieved
    - poczuł, że jest głodny/szczęśliwy he felt hungry/happy
    - poczuła, że go uraziła she realized she’d offended him
    - poczułem, że naprawdę mam wakacje I felt I really was on holiday
    - poczułem, że zaraz zemdleję I felt I was about to faint
    - poczuł na sobie czyjś wzrok he felt someone’s eyes upon him
    - nagle poczułem, że nie jestem w pokoju sam suddenly I felt I wasn’t alone in the room czuć
    poczuć się to feel
    - poczuć się niezręcznie to feel ill at ease
    - źle się poczuć to feel bad
    - poczułem się jak na przesłuchaniu I felt as though I was being interrogated
    - poczułem się potrzebny/bezradny I felt needed/helpless
    - poczuć się w obowiązku coś zrobić to feel obliged to do sth
    - poczuł się Anglikiem/artystą he came to think of himself as an Englishman/artist

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poczu|ć

  • 13 злобствовать

    несовер.; (на кого-л./что-л.)
    be/become/feel angry (with)
    * * *
    * * *
    be/become/feel angry
    * * *

    Новый русско-английский словарь > злобствовать

  • 14 рассердиться

    св
    to get/to be/to feel angry/mad; to hit the roof/the ceiling coll

    я рассержу́сь, е́сли ты разобъёшь э́то — I'll be angry if you break that

    ну и рассерди́лся же он, когда́ узна́л об э́том! — he hit the roof/the ceiling when he heard about it; when he heard about it he became extremely angry

    Русско-английский учебный словарь > рассердиться

  • 15 сердиться

    Русско-английский синонимический словарь > сердиться

  • 16 злиться

    vex; anger angry; make angry; irritate; feel angry; rage
    Синонимический ряд:
    1. бушевать (глаг.) безумствовать; беситься; бесноваться; буйствовать; бушевать; неистовствовать; свирепствовать; яриться
    2. сердиться (глаг.) выходить из себя; гневаться; доходить до белого каления; дуться; разъяряться; рвать и метать; сердиться; серчать

    Русско-английский большой базовый словарь > злиться

  • 17 злить

    1. irritate
    2. vex; anger angry; make angry; irritate; feel angry; rage
    Синонимический ряд:
    сердить (глаг.) бесить; выводить из себя; гневить; доводить до белого каления; разъярить; сердить

    Русско-английский большой базовый словарь > злить

  • 18 злобствовать

    vex; anger angry; make angry; irritate; feel angry; rage

    Русско-английский большой базовый словарь > злобствовать

  • 19 sentirse furioso

    • be angry
    • feel angry

    Diccionario Técnico Español-Inglés > sentirse furioso

  • 20 sentirse furioso

    v.
    to feel angry, to be angry.

    Spanish-English dictionary > sentirse furioso

См. также в других словарях:

  • feel angry — be mad, be irate …   English contemporary dictionary

  • angry */*/*/ — UK [ˈæŋɡrɪ] / US adjective Word forms angry : adjective angry comparative angrier superlative angriest Metaphor: Being angry is like being hot or on fire. She burned with indignation. ♦ He has a fiery temper. ♦ Jack was a hot tempered young man.… …   English dictionary

  • angry — an|gry [ æŋgri ] adjective *** 1. ) very annoyed: angry about/at/over: He is very angry about the way he s been treated. Patients are angry at the increase in the cost of medicines. angry with: Are you angry with me? feel angry: I was left… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • feel — [c]/fil / (say feel) verb (felt, feeling) –verb (t) 1. to perceive or examine by touch. 2. to have a sensation (other than sight, hearing, taste, and smell) of. 3. to find or pursue (one s way) by touching, groping, or cautious moves. 4. to be or …  

  • feel —   1. Grope, touch. Hāhā, hāhā hele, hāpapa, ho opāpā, pā, mili, kūpāpā.   2. As emotion. Ike, lohe, komo, loku; o oki (as intoxication).    ♦ To feel angry, pi i ka huhū …   English-Hawaiian dictionary

  • Angry Kid — is a series of stop motion animations from Darren Walsh at Aardman Animations, depicting the mini adventures of a 15 year old British brat with an attitude problem. Most of the episodes contain adult content.Angry Kid is not claymation as is… …   Wikipedia

  • Feel Tank Chicago — is a Chicago based group composed of activists, artists, and academics that engages both in critical research and political activism. It originally began as a cell in larger project called Feminism Unfinished: the cell was called Public Feelings …   Wikipedia

  • Angry White Pyjamas — is a book written by Robert Twigger about his time in a one year intensive program of studying Yoshinkan aikido.ummaryThe book is set in Tokyo in the mid 1990s. Twigger is living with two friends in a tiny apartment near central Tokyo. They all… …   Wikipedia

  • angry — 01. My father gets really [angry] if I don t get good marks at school. 02. His voice was full of [anger], and his face was bright red. 03. The woman shouted [angrily] at the children to stop teasing the dog. 04. What did you do to [anger] your… …   Grammatical examples in English

  • angry — adj. VERBS ▪ appear, be, feel, look, seem, sound ▪ become, get, grow, turn (esp. AmE) …   Collocations dictionary

  • angry — [[t]æ̱ŋgri[/t]] ♦♦♦ angrier, angriest 1) ADJ GRADED: usu v link ADJ, oft ADJ at/with/about n When you are angry, you feel strong dislike or impatience about something. She had been very angry at the person who stole her new bike... Are you angry… …   English dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»